-
1 żegnać
глаг.• согнать* * *zegna|ć\zegnaćny сов. согнать+zgonić, spędzić
* * *żegnany несов.1) kogo-co проща́ться с кем-чемżegnaj! — проща́й!
2) ( robić znak krzyża) крести́ть, осеня́ть кресто́м•- żegnam panią
См. также в других словарях:
znak — m III, D. u, N. znakkiem; lm M. i 1. «to co ma poinformować o czymś przez wywołanie określonych skojarzeń (odruchów warunkowych)» Wymieniać znaki porozumiewawcze. Dać znak gestem, spojrzeniem. Robić coś na dany znak. ∆ Znaki diakrytyczne «znaki… … Słownik języka polskiego
żegnać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, żegnaćam, żegnaća, żegnaćają, żegnaćany {{/stl 8}}– pożegnać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozstając się z kimś, kto odjeżdża albo od kogo się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
żegnać się — I – pożegnać się {{/stl 13}}{{stl 7}} żegnać kogoś lub coś, rozstawać się z kimś lub czymś; rozłączać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Żegnać się z bliskimi. Pożegnać się z gospodarzami.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl 10}}żegnać się –… … Langenscheidt Polski wyjaśnień